Kalktı artık son tren,
Kapandı kapakları,
Yarime zindan oldu,
Fındıklı sokakları....
Bu türkü Fındıklı Köyünün meşhur türküsü.Ama bir çoğunuz bu türküyü sesli olarak dinlememişsinizdir.Bakir bir türküdür Fındıklı türküsü.
Yıllar önce Rumların yaşadığı Fındıklı Köyüne bir köy pazarının kurulduğu gün yaşlı bir bilge gelir.Gençliğinde onun ne kadar zeki ve yardımsever olduğunu birçok rum ve türk bilmektedir.Rumların zamanında köyün şuan dere olarak kullanılan kısmında eski bir pazar kurulurmuş belirli günlerde.Öyleki köyün o zamanlar nüfusunun kalabalık olduğu söylenir.Köye gelen bilge bir okka arpa almak ister.Rum pazarcı yaşlı adamı şöyle alaycı bir tavırla süzer ve derki"bre yaşli adam.napacasin buncacık arpayı?"Yaşlı adam istifini bozmadan cevap verir;"Sizin yapamayacağınızı yapacam."Aldığı bu cevap karşısında rum pazarcının kafası birden karışır.Ama çekindiği için soramaz bunu neden dedi diye yaşlı bilgeye.
Sanki rum'un aklını okumuşcasına yaşlı bilge Rum'a bir cevap daha verir."Bunu bahçeme ekeceğim.Bahçemde yetiştirip,tohumlarından ekmek yapacağım.Ekmekleri alıp hayrına gideceğim.Bu öyle bir hayır olacak ki.Önce bunu hayırlısıyla evlatlarıma yedireceğim.Evlatlarımda hayrına size yedirecekler."
Tabi burdaki bahçe yaşlı bilgenin evindeki tenceredir.Ekmekler tencerede pişen çorbayı temsil ediyor.Ve evlatlarıda o tarihte bir kaç kilometre ötede düşmanla çarpışan Türk askerleridir.Evlatlarının yani Türk askerlerinin hayrına Rumlara yedireceği şeyde kurşunlardır.
Yaşlı bilge Rumdan aldığı arplarla beraber evinin yolunu tutar.Evi Fındıklıköyüne bir kaç kilometre uzaklıktaki Avullar mezrasındaki dere yatağının yanındadır.Evine vardığında ilk işi yaşlı karısından bir tencere çorba pişirmesini istemektir.Karısı ile derme çatma bir evde yaşamaktadırlar.Ama çok mutlu değillerdir onlar.Çünkü ikiside zamanında evlatlarını balkanlarda şehit vermişlerdir.Yaşlı bilgenin neden bu kadar Evlatlarına yani Türk askerlerine düşkün olduğu burdan gelmektedir.Hepsi birer oğul değilmidir ki,öyleyse hepsi kendi evlatları gibidir.Hiç ana baba evlatlarının aç kalmasına dayanabilir mi?Dayanamaz.İşte o akşam o evde pişen arpa çorbası gibi bir çok Türk evinden çıkan çorbalar askerlerlerimizin karınlarına katık,düşmanlarada kurşun olarak geri dönmüştür.
Zafer kazanıldığı duyulduğunda Rumlar peşin sıra yurdu terk etmeye başlamışlardır.Rumların terkettiği köylerden biride Fındıklı Köyüdür.Öyleki rumlar bu terkediş sırasında şarap mahzenlerini yıkmışlar,taşıyamayacaklarına inandıkları tava,tencere ve bir sürü eşyayı köy içindeki kuyulara atmışlardır.Bu kuyulardan bir çoğu şimdi o günlerin kokusunu derinliklerinde barındırmaktadır.Yıllar sonra köye ziyarete gelen rumlardan bir çoğu Köye balkanlardan göç ederek yerleşen vatandaşlarımıza o günkü yaşayışlarını anlatmışlardır.Hatta bir çoğu yıkılıp tarla yapılan mezarlıklarını göstererk "biz sizin mezarlarınızı hiç yıktık mı?" deselerde hepimiz biliyoruz ki yunanistan ve bir çok balkan ülkesinde mezarlarımız dahil olmak üzere mezar taşlarından binalar yapılmış,camilerimiz kiliseye çevrilmiştir.Üzerlerinde ayyıldızlı kabartma motifli ata yadigarı Türk-İslam eserleri,o zamanının osmanlı hattalarının binbir emekle hazırladığı kitabeler hep tarumar edilmiştir.Aklıma Ulu Önderin bir sözü geldi;
"Muhacirler,kaybedilmiş toprakların tek hatıralarıdır."
Mübadil olayı 1922 yılına kadar sürmüştür.Kulaktan kulağa gele gele günümüze kadar gelen bir hatırayı daha anımsatmak istiyorum sizlere.Çanakkale Zaferi kazanıldığında malum Mustafa Kemal ******ümüz orduyu denetlemek amacıyla sürekli teftiş halinde oluyormuş.İşte o zamanlar tarlalarında tarla kazan rum çiftçilerin "****** geliyor" diye kaçıştıkları söylene gelir.
Bu yazımda sizlere eski toprak diye tanımladığımız büyüklerimizden duyduğum bir kaç olayı birazda hikayeleştirip sunmak istedim.Bu yazımda geçen köy pazarı cidden o dönemlerde kurulurmuş.Rumlar hikayemdeki gibi Türkleri hiç sevmezler,sattıkları her malda mutlaka türklere karşı bir zararları dokunurmuş.Köye en son gelen rum ziyareti 1990'lı yılların başında olmuştur.O gelenelerde mübadille Balkanlara giden rumların torunları yada çocuklarıdır.
Yeni bir yazıda görüşmek dileğiyle sağlıcakla,huzurla ve umutlarla kalın.Yüreğinizden Türklük gurur ve azmi eksik olmasın.
Adımız Yunus idi Yannis yaptılar,
Biz hep doğru yaptık onlar yanlış yaptılar,
Önce evlerimizi yaktılar,
Sonra bizi ata yadigarı balkanlardan attılar,
Evimden ıraklaştırıp mübadile kattılar.
Öz vatanımdayım şimdi,
Adım yine yakup benim.
Türkiyem ey mübarek vatan,
Gözümde yakut benim....
Aynadaki Şair
Konu: FINDIKLIDAN HAYIR KAZANI 
Cuma Ocak 25, 2008 7:23 pm
